Γεννημένος το 1977, μεγαλωμένος με μουσική, με σπουδές στο πιάνο, ανωτέρων θεωρητικών και κρουστών ορχήστρας. Από τα εφηβικά του χρόνια έπαιζε σε διάφορα συγκροτήματα ώσπου με φίλους του και με την βοήθεια του Μανώλη Φάμελλου δημιούργησε «τα φώτα που σβήνουν» κι όλα τα άλλα ήρθαν μετά μέχρι την διάλυση και το ξεκίνημα της σόλο καριέρας του το 2001. Ο Στάθης Δρογώσης, λοιπόν, είναι εδώ για να μας μιλήσει για όλα, την ζωή του, την καριέρα του, την κρίση, τα τραγούδια του, τις συνεργασίες του, την δισκογραφική του εταιρεία, τα μελλοντικά του σχέδια, την τέχνη…
Γ. Κ.: Ποια είναι, Στάθη, τα πρώτα μουσικά ερεθίσματα από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου;
Σ. Δ.: Θυμάμαι πανηγύρια στη
Νάξο στο χωριό μου. Βιολιά και λαούτα. Ήμουν 4 χρονών. Και χόρευα και έκανα πως
έπαιζα βιολί. Μετά θυμάμαι τραγούδια που ακούγαμε με τον πατέρα μου στα πόδια
του. Beatles…
Γ. Κ.: Από πότε ασχολείσαι ενεργά με την μουσική και
πως ξεκίνησε η επαγγελματική σου καριέρα;
Σ. Δ.: Σπούδασα πιάνο
θεωρητικά και κρουστά ορχήστρας. Κλασική παιδεία. Αλλά πάντα έγραφα τραγούδια.
Από τα 16 μου έπαιζα σε συγκροτήματα. Επαγγελματικά από το 1999 με τα φώτα που
σβήνουν.
Γ. Κ.: Πως δημιουργήσατε και πως διαλύσατε «Τα φώτα
που σβήνουν»;
Σ. Δ.: Το συγκρότημα το
φτιάξαμε φίλοι από το ωδείο Νίκος Σκαλκώτας και από το μουσικό Γυμνάσιο
Παλλήνης. Παίζαμε χρόνια μαζί. Το 1997 στη Φολέγανδρο γνωρίσαμε τον Μανώλη
Φάμελλο. Τα άλλα ήρθαν μετά. ¨Ήμασταν τυχεροί. Η πορεία σταμάτησε το 2001.
Είμαστε ακόμα φίλοι αδερφικοί.
Γ. Κ.: Ποια είναι η σχέση σου με το θέατρο;
Σ. Δ.: Το λατρεύω. Και έχω
γράψει μουσικές για παραστάσεις.
Γ. Κ.: Στάθη, πες μας πως προέκυψε το τραγούδι
«Πυροβολήστε τον χρόνο»;
Σ. Δ.: 2002 για την συναυλία
στο ΗΡΩΔΕΙΟ με το έργο του Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ «Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ» .Μου
εμπιστεύτηκε στίχους του. Νιώθω περήφανος που συνεργαστήκαμε.
Γ. Κ.: Ποιες είναι οι εμπειρίες σου από τις συναυλίες
με έργα του Μίκη Θεοδωράκη;
Σ. Δ.: Άγχος αλλά και
υπερηφάνεια. Είναι πολύ προσιτός άνθρωπος. Και καλλιτεχνικός ογκόλιθος.
Γ. Κ.: Τον Οκτώβρη του 2005 συμμετείχες στο φεστιβάλ
τραγουδιού της Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Θα περάσουν οι μέρες». Πως προέκυψε
η συμμετοχή σου; Ποια είναι η γνώμη σου για τους τηλεοπτικούς διαγωνισμούς τραγουδιού;
Δ.Σ.: Το φεστιβάλ τέλειωσε
άδοξα. Δεν έχω και την καλύτερη γνώμη για τους διαγωνισμούς. Έκανα όμως πολλούς
φίλους.
Γ. Κ.: Τι σε οδήγησε να γράψεις ένα τραγούδι για τον
σκύλο τον Κανέλλο;
Σ. Δ.: Μα ο ίδιος ο Κανέλλος.
Με δάγκωσε και του το έγραψα! Μας λείπει στα Εξάρχεια.
Γ. Κ.: Πως σε επηρεάζει εσένα και γενικά τον χώρο της
μουσικής η λεγόμενη «παγκόσμια οικονομική κρίση»; Πόσο πραγματική μπορεί να
είναι αυτή η «κρίση»;
Σ. Δ.: Είναι πραγματική. Θα
προσπαθήσουμε να σώσουμε ό,τι μπορούμε. Με αγώνα. Όχι από τον καναπέ.
Γ. Κ.: Πες μας λίγα λόγια για τον τελευταίο σου δίσκο,
για τα τραγούδια του και την παραγωγή, που είναι δική σου, αλλά και για την δική
σου δισκογραφική εταιρεία, την Antelma music.
Σ. Δ.: Είναι ο καλύτερός μου
δίσκος. Τον δίνω ακόμα και δωρεάν. Μπείτε στο www.antelmamusic.com για
λεπτομέρειες. Τον αγαπώ πολύ αυτό το δίσκο.
Σ. Δ.: Ναι! Αν έχεις δικούς
σου ανθρώπους να μοιράζεσαι χαρές και λύπες.
Γ. Κ.: Από πού εμπνεύστηκες το τραγούδι «Η Πέρσα κλαίει»;
Σ. Δ.: Από την ιστορία μιας
κοπέλας. Μου την έστειλε σε μήνυμα. Δεν έχω πάει ποτέ Λευκάδα. Αλλά το τραγούδι
μιλάει για αυτήν.
Γ Κ.: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Σ. Δ.: Για την ώρα ξεκουράζομαι. Θα κάνω καλοκαιρινή περιοδεία και μετά θα γράψω καινούριο δίσκο.
Γ. Κ.: Το blog μου λέγεται «Η συνομωσία των τεχνών». Τι σημαίνει για σένα τέχνη και πόσο σημαντική είναι στην ζωή σου; Έχεις να μας πεις κάτι άλλο για το τέλος;
Στάθη ευχαριστώ πολύ!
Το τραγούδι που ακολουθεί βρίσκεται στον νέο δίσκο του Νίκου Πορτοκάλογλου "Δίψα", σε μουσική και στίχους του ίδιου...
